Jenny: "Soms poets je geen huis, maar een hart"
Medewerkersverhaal
Op 16 juni vieren we de Dag van de Schoonmaker. Een dag waarop we stilstaan bij mensen zoals Jenny. Mensen van wie het werk vaak wordt gezien als ‘gewoon schoonmaken’, terwijl het in werkelijkheid veel meer is dan dat. Jenny is geen held in een cape. Ze draagt gewoon praktische schoenen, een glimlach, en een luisterend oor. Maar wat zij dagelijks doet, is minstens zo krachtig.
“Ik werk nu drie jaar bij TGL, en nee, ik ben niet ‘alleen maar’ een huishoudelijke hulp. Ik ben een vertrouwd gezicht, een luisterend oor, soms een doorgeefluik naar de wijkverpleging, en af en toe zelfs iemand die iemands dag een stukje lichter maakt.”
Toen Jenny overstapte van het werken in een kledingwinkel naar de zorg, deed ze dat niet zomaar. Ze wilde iets betekenen. Voor mensen. Met mensen. Wat begon met een vacature, werd al snel een roeping.
En dat merken haar collega’s ook. Over Jenny wordt gezegd dat ze ‘lief, alert en spontaan’ is. Een persoon uit een boekje. Zo eentje waarvan je hoopt dat ze naast je werkt, of bij je thuis over de vloer komt. Ze ziet wat nodig is, zonder dat iemand iets hoeft te zeggen. En ze brengt licht mee, ook op de zwaarste dagen.
Het leven achter de voordeur
Een werkdag van Jenny begint vaak al met een open deur. Letterlijk. Sommige cliënten staan al te wachten voordat ze aanbelt. Een kop koffie volgt, een praatje, een blik. Soms zegt die blik al genoeg. Jenny weet wanneer ze ruimte moet geven en wanneer ze mag binnenkomen. Niet alleen in huis, maar ook in iemands verhaal.
“Bij een cliënt, die inmiddels overleden is, was ik erbij toen ze viel. Ze brak haar heup. Het was heftig. Later kreeg ik een kaartje van de familie en een bloemetje. Ze schreven: ‘Ze voelde zich altijd veilig bij jou.’ Dat raakt je. Je doet het niet alleen voor de cliënt, maar ook voor de rust van hun dierbaren.”
Observeren is ook zorgen
Jenny’s werk is niet vastgelegd in een takenlijst. Ze leest geen mappen, ze leest mensen. Ze signaleert wanneer iemand achteruitgaat. Ze merkt wanneer iemand zijn partner mist, of simpelweg de energie niet meer heeft om de dag te beginnen.
“Soms moet je gewoon even stil zijn. Iemand mist bijvoorbeeld zijn vrouw. Die dag hoef ik geen grappen te maken. Dan is mijn aanwezigheid genoeg.”
Maatwerk is wat het is. De een wil een gesprek, de ander stilte. Soms is het stofzuigen belangrijk. Soms het samen vouwen van handdoeken, zodat iemand zich weer even nuttig voelt.
De wereld denken te kennen en toch verrast worden
“Wat bijna niemand weet? Dat dit werk af en toe best pittig en heel mooi kan zijn. Niet alleen fysiek. Juist mentaal. Je draagt verhalen. Soms verdriet. Soms frustratie. En ja, je poetst ook. Maar het mooiste dat je kunt doen is iemands hart oppoetsen.”
Jenny’s verhaal is er een van vakmanschap, menselijkheid en een liefde voor haar werk. En hoewel zij het misschien niet zo zal zeggen, is Jenny op haar manier een steunpilaar voor velen.
“Je hoort bij de top,” zei ooit een cliënt tegen haar. En dat geloof je, als je haar hoort praten. Ze maakt het onzichtbare zichtbaar en de kleine momenten groots.
Dus op deze Dag van de Schoonmaker: hulde aan mensen zoals Jenny. Die veel meer doen dan schoonmaken.
Nieuwsgierig geworden naar meer verhalen van onze collega’s in de thuiszorg?
Blijf ons volgen. Binnenkort delen we nog meer inkijkjes in het leven achter de voordeur.